فراموشم نکن

بعضی ها یادشون و نامشون و شکلشون همچین در ذهن آدم حک می شه که هیچ وقت پاک نمیشه .

مثل سنگ نبشته های دوره ی هخامنشی . اگه با پتک هم مخت رو خرد کنن توی خرد شده ها هم
می شه اونو دید.

 بعضی ها همچین ازذهن آدم پاک می شن هرچی به مغزت فشار میاری نه شکلشون یادته نه اسمشون 

بعضی ها اسمشون یادته شکلشون یادت میره بعضی ها بالعکس ......

مثل همین چند وقت پیش با دخترم یاد یکی از همکارای قدیم افتادیم هرچی به مغزمون فشار آوردیم اسمش یادمون نیومد .

فقط شکلش یادمون بود مخصوصا اون خال سیاه که درست یادم نیست گوشه ی لبش بود یا کنار چونه ش .

به هرحال یادمه یک خال تقریبا بزرگ و سیاهی توی صورتش بود.

حالا تو ... از من چی یادته شکلم یا اسمم ..... یا کلاً منو فراموش کردی .....

 میدونم هروقت این شعر حافظ رو بخونی یاد من می افتی ..

 اصلا هروقت نگاهت به کوه و قله بیافته یاد من می افتی من اونجام !! 

روی این کوه قشنگ

                  که همه پُر شده از صخره و سنگ        

من لاله های وارونه در دشت سالند کوه را فراموش نخواهم کرد .

من صدای قدمهای کوهنوردانی را که روی برفها و سنگریزه ها  راه می روند فراموش نخواهم کرد.

من یارانم را در صعودهای سراسری فراموش نخواهم کرد .

من لذت خوابیدن  در ارتفاعات با سرمای زیاد را  فراموش نخواهم کرد .