همه جا با من معبود من

صعود به قله ی مقدس سبلان جمعه ای از یکی از ماههای سال 1399 بود بعد از یک شب مانی درارتفاع 3600 متری پناهگاه حسینیه مقدس اردبیلی واقع در جبهه شرقی سبلان به قصد زیارت قله ی مقدس سبلان سحرگاه براه افتادیم . صف عظیمی با نور چراغ سری ها از پاکوب به بالا میرفتند سروصداها و فریادها در تاریکی شب از ترانه های ترکی گرفته تا فریاد یاشاسین و ماشالا و.......خبر از روزی بسیار شلوغ برای قله بود هوا روشن شد افرادی بودند با لباس های معمولی و خانگی که با تلاش و جدیت و سختی فراوان شیب را می پیمودند و لحظه به لحظه روی تخته سنگی به استراحت میپرداختند . جوانی با یک کوله پشتی و یک باتوم شکسته با رنگ وروی پریده نفس نفس زنان قدم میزد گاهی می خوابید و با چشمانی ملتمسانه به قله نگاه می کرد .. صف زائران ترافیک روی پاکوب ها را ایجاد کرده بود .. ساعت 11 بود که در ابتدای قله ( دروازه ورود به جایگاه زرتشت پیامبر) تقریبا 50 متر بعد از سنگ محراب ، از زیر پرچم ایران رد شدیم و قدم روی قله گذاشتیم . سیل عظیم جمعیت گروهایی که به پایین برمی گشتند و گروهایی که هنوز در راه بودند ، روی قله محشر کبری بود ......... وقتی که جوانی با ورود به قله شروع رجز خوانی برای عشق به قله خواند تعصب و علاقه کوهنوردان ترک زبان به سلطان ساوالان به وضوح دیده میشد . ساعتی بعد که قصد برگشت را داشتیم سرود ای ایران را سر دادیم که شور و ولوله ای به پاشد کوهنوردان دیگر شروع به سوت زدن و دست زدن کردند و ما را تشویق کردند . اما با صدای اعتراض چند نفر سرود را نیمه کاره گذاشتیم . فریاد یاشاسین آذربایجان بلند شد و اعتراض به خواندن سرود ای ایران .. با عذر خواهی از عزیزان ترک و مهربان که ما را در جمعشان پذیرا بودند شکی نیست از اینکه آذری زبان های ای, ...ادامه مطلب